ยาแก้โรคมโน

.

ยังไม่ก่อ... ก็บอกว่า “เวรกรรม”

ยังไม่ทำ... ก็บอกว่า “มันยาก”

ยังไม่ลำบาก... ก็บอกว่า “ไม่ไหว”

ยังไม่มีอะไร... ก็บอกว่า “หมดตัว”

กล่าวถึงโรคร้ายชนิดหนึ่งที่คนในยุคนี้ เป็นกันเยอะก็คือ “โรคหลอกตัวเอง” หรือ “โรคมโน”

คนเป็นโรคนี้มักจะมีสภาพจิตที่อ่อนไหว แปรปรวนง่าย ชอบพูดโกหก แต่งเรื่องขึ้นมาหลอกตัวเองอยู่ซ้ำๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง

หากรู้สึกว่ามีส่วนโรคนี้อยู่บ้าง ก็ควรปฐมพยาบาลเบื้องต้น ด้วยการเข้าหากัลยาณมิตร ทำบุญรักษาศีล มีทัศนคติเชิงบวก หมั่นบำเพ็ญภาวนา

การปฏิบัติสมาธิจะช่วยให้จิตใจสงบ ระงับจากเรื่องอื่นๆ ได้มาก

จากจิตที่ร้ายก็จะกลายเป็นจิตตื่นรู้ และเบิกบานในที่สุด

ดังมีเรื่องเล่าว่า มีโจรกลุ่มหนึ่งเที่ยวปล้นผู้คนไปทั่วโดยไม่เกรงกลัวอาญาแผ่นดิน

วันหนึ่งได้วางแผนปล้นครอบครัวของสามีภรรยาคู่หนึ่ง ระหว่างที่รอจังหวะเข้าปล้นนั้น

ฝนได้ตกลงมาอย่างหนัก จึงพากันวิ่งไปหลบฝนที่ใต้ถุนบ้าน

ระหว่างนั้น ภรรยาได้ลงมาเก็บของที่ใต้ถุนและพบโจรกลุ่มนี้เข้าพอดี

เธอเข้าใจว่า โจรกลุ่มนี้เป็นคนเดินทางทั่วไป ที่เข้ามาหลบฝนชั่วคราว

จึงโอภาปราศรัยด้วยถ้อยคำที่มีไมตรีจิต และเชิญชวนกินข้าวเย็นด้วยกัน

โจรจึงพากันขึ้นไปกินข้าวบนบ้าน และได้พบสามีของเธอซึ่งมีอัธยาศัยดีไม่แพ้กัน

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว พวกโจรก็ล้มเลิกความคิดที่จะปล้นบ้านหลังนี้ และได้บอกความจริงถึงสถานะ ของตน พร้อมกับขอโทษที่คิดไม่ดีและรับประกันว่า จะไม่มีใครมาทำร้ายครอบครัวสามีภรรยาคู่นี้ตั้งแต่บัดนี้ไป จากนั้นพวกโจรจึงลากลับโดยไม่แตะต้องทรัพย์สินแต่อย่างใด

การคิดบวกเป็นยาแก้โรคมโนขนานแท้ ดังกรณีเรื่องสามีภรรยาผู้มองโลในแง่ดีนี้

เป็นเหตุให้รอดพ้นจากโจรปล้นขโมย เพราะเมื่อใดก็ตามที่คนคิดมีเหตุผล คิดเชื่อมโยงเป็นมีความยืดหยุ่นในการใช้ชีวิต เมื่อนั้นคนผู้นั้นก็จะไม่จมอยู่กับปัญหา มีความเชื่อมั่นตนเอง สามารถเรียนรู้อยู่กับตนเองได้อย่างมีความสุข และพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสที่ดีได้เร็วกว่าคนอื่นๆ

ยาแก้โรคมโน

หนักแน่น... จากคำคน

ข้ามพ้น... จากอุปสรรค

ตระหนักสู้... จากปัจจุบัน

สำคัญ... จากสิ่งที่เป็นอยู่

เรียนรู้... จากสิ่งธรรมดา

สืบชะตา... จากความดี

เต็มที่... จากชีวิตที่เหลือ

.

| พระมหาอ้าย ธีรปัญโญ จากหนังสือ เอาไงดีกับชีวิต |